Depreme Ağıt

 
Yeryüzü sarsıldı gece karanlık
Köyler kasabalar iller yıkıldı
Çok kısaymış meğer hayat bir anlık
Ölümden habersiz eller yıkıldı
 
Aydınlandı sabah bütün bir âlem
Dünyayı kaplamış kesif bir elem
Anlatmaya yetmez bin cümle kelam
Tutuldu bir anda diller yıkıldı
 
Dağları bağları dolaşmaz oldu
Bir yerden bir yere ulaşmaz oldu
Şehirden şehire kavuşmaz oldu
Üstünde gidilen yollar yıkıldı
 
Afeti demeye kelime yetmez
Yaşanan ıstırap sanki hiç bitmez
Bülbüller kederli bir daha ötmez
Onunla şeydadır güller yıkıldı
 
Söndü tüm ışıklar kalmadı ziya
Üşüdü titredi uykuda rüya
Tenhalaştı birden şen şakrak dünya
Yaylalar ovalar çöller yıkıldı
 
Kimler neler yaşadı bilinmez artık
Tarifsiz acılar silinmez artık
Kederli yüzlere gülünmez artık
Nice hatıralar yıllar yıkıldı
 
Zelzele salladı toprak yarıldı
Sevenler bir anda nasıl ayrıldı
Aile fertleri birden seyreldi
Aşkla tutunulan dallar yıkıldı
 
Her nereye baksan yıkım her yerde
Derman aranıyor düşülen derde
Dün kavga edenler şimdi nerede
Üstler altlar sağlar sollar yıkıldı
 
Eğitim yurdudur okullar sustu
Aşk ile öğreten akiller sustu
Sınıfta öğrenen akıllar sustu
Teneffüsü veren ziller yıkıldı
 
Abiler ablalar izzet ikramlı
Neneler dedeler ne ihtişamlı
Anneler babalar başı dumanlı
Her biri bir dağdı kullar yıkıldı